هرچند در ظاهر کشور‌های غربی و سازمان‌های بین‌المللی از راه‌حل موسوم به «دودولتی» در فلسطین حمایت می‌کنند، اما در سال‌های اخیر، با تشدید راست‌گرایی در سرزمین‌های اشغالی، جریانات و کابینه‌هایی در اسرائیل روی کار آمده‌اند که کوچک‌ترین حقی برای فلسطینیان قائل نیستند. در این میان، کوشش گسترده‌ای از سوی برخی کشور‌ها از جمله ایالات‌متحده، کشور‌های غربی و شبکه حامیان صهیونیست در جریان بوده تا پرونده فلسطین را برای همیشه بسته جلوه دهند. به‌طور مشخص، حتی گزینه‌هایی مانند کوچ اجباری فلسطینیان از کرانه باختری و نوار غزه نیز مطرح شده است. همچنین، در سال‌های نه‌چندان دور طرح‌های مضحکی مانند تغییر نام برخی سرزمین‌های همسایه - از جمله اردن - به «فلسطین» و اخراج و اسکان اجباری فلسطینیان در آن مناطق نیز پیشنهاد شده است. به نظر می‌رسد که حتی در «پروژه موسوم به صلح ابراهیم» نیز دونالد ترامپ کوشید با دور زدن فلسطینیان و جلب رضایت برخی کشور‌های عربی، پرونده فلسطین را برای همیشه مختومه اعلام کند. اما وقوع «طوفان‌الاقصی» و حادثه ۷ اکتبر، ناگهان این روندی را که طی ۱۰ سال قبل در جریان بود، متوقف کرد. در واقع، فشار مستمری که در سال‌های گذشته بر کرانه باختری و نوار غزه وارد می‌شد، با هدف وادار کردن فلسطینیان به ترک سرزمین آبا و اجدادی خود بود، اما طوفان الاقصی، صهیونیست‌ها را با یک جنگ وجودی روبه‌رو ساخت و آنان به این نتیجه رسیدند که باید با عملیات نظامی تمام‌عیار، «کار فلسطین» را یکسره کنند.
بدین‌ترتیب، حملات وحشیانه هوایی و زمینی به غزه آغاز و برخورد با فلسطینیان در کرانه باختری نیز تشدید شد. هدف این بود که فلسطینیان در نهایت، ابتدا غزه و سپس کرانه باختری را ترک کنند و پرونده فلسطین برای همیشه بسته شود. حتی ترامپ پس از روی کار آمدن مجدد، گزینه‌هایی مانند کوچ اجباری فلسطینیان به سرزمین‌های دور و نزدیک - از لیبی تا اندونزی - را پیش کشید. صهیونیست‌های جانی هم از طرح‌هایی با عنوان «پروژه ژنرال‌ها» ابایی نداشتند که طی آن، با ایجاد قحطی مصنوعی و گرسنگی اجباری، فلسطینیان را بین «مرگ» و «ترک سرزمین مادری» مجبور به انتخاب می‌کردند.
اما مقاومت جانانه مردم فلسطین - به‌ویژه مردم غزه- در طول این دو سال نشان داد که این پروژه حتی با زور سرنیزه و به بهای جان انسان‌ها نیز شدنی نخواهد بود. گفتنی است در طول دو سال گذشته، حدود ۴۰درصد از شهدای یک قرن اخیر فلسطین به شهادت رسیدند، یعنی شمار کشته‌شدگان غزه در این دو سال، تقریباً معادل چهار دهه از تاریخ معاصر فلسطین است. بنابراین، اگرچه فلسطینیان هزینه‌ای گزاف پرداخته‌اند، اما در مقابل، دستاوردی بزرگ به دست آورده‌اند؛ توقف پروژه کوچ اجباری و نفی حذف فلسطین.
امروز حتی بسیاری از کشور‌های غربی که تا دیروز حامی رژیم‌صهیونیستی بودند، فلسطین را - هرچند روی کاغذ - به رسمیت شناخته‌اند و همدلی گسترده‌ای در سراسر جهان - به‌ویژه در جوامع غربی که نفوذ صهیونیست‌ها در آنجا بالاست - با فلسطینیان شکل گرفته است. از این منظر، با قطعیت می‌توان گفت که پروژه نفی فلسطین برای همیشه بایگانی شد و ثمره خون شهیدان غزه و به‌رغم میل صهیونیست‌ها دستاورد بزرگ عملیات طوفان الاقصی، تثبیت فلسطین به‌عنوان یک سرزمین در عرصه جهانی است و این دستاورد کمی نیست.
گفتنی است که راه حل موسوم به دو دولتی نه تنها راه حل عادلانه‌ای برای حل مسئله فلسطین نیست، بلکه مغایر حق طبیعی و انسانی مردم فلسطین در تعیین سرنوشت شان هم است. همان‌گونه که پیش‌تر بار‌ها گفته شده حل این پرونده فقط از مسیر همه‌پرسی از فلسطینیان شدنی است.
